×
Czytelnia

Walory zdrowotne kapusty

Warzywo to uprawiane jest od tysięcy lat. Starożytni Rzymianie leczyli nią rany, nowotwory, kolkę, paraliż, a nawet alkoholizm. Kapusta była traktowana jako środek zapobiegający epidemiom.

Współcześnie kapusta w różnych swoich odmianach gości na stołach wielu domów. Najczęściej spożywana jest w postaci surówek, czy jako inny dodatek do obiadu lub samodzielne danie. Powszechne jest przeświadczenie o jej walorach zdrowotnych. I tak jest w rzeczywistości.  Zawiera bowiem wiele składników mineralnych (za­wiera m.in. sporo żelaza, magnezu, potasu i siarki), mikroelementów i witamin oraz aminokwasów i enzymów. Warzywo to jest wspaniałym źródłem witaminy C. Posiada także włókna roślinne, witaminy z grupy B i inne substancje odżywcze.

Wielką wartość ma kapusta świeża (np. biała, czerwona, włoska). Wyciśnięty z niej sok dobrze wpływa na organizm przy owrzo­dzeniu żołądka i dwunastnicy, niedokwaśności i nadkwaśności, może być również stoso­wany w chorobach dróg oddechowych i strun głosowych, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, chorobach wątroby i śledziony oraz ogólnym zmęczeniu. Kurację rozpoczyna się od jednej szklanki surowego soku (można go rozcień­czyć wodą), wypijanego małymi łykami w cią­gu dnia (pół godziny przed posiłkami). Daw­ki soku zwiększa się co tydzień o szklankę, dochodząc w ciągu miesiąca do 4-5 szklanek dziennie. Następnie zmniejsza się tę ilość i kończy kurację szklanką soku dziennie.

Spośród wielu zdrowotnych właściwości ka­pusty do najważniejszych należą:

• zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwór,

•  pomaga w leczeniu choroby wrzo­dowej,

•  ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.

Składniki odżywcze znaj­dujących się w kapuście wzmacniają układ od­pornościowy, a włókna roślinne zapobiegają żylakom odbytu i innym dolegliwościom wy­nikającym z zaparć.

Świeże liście kapusty stosowane są też w formie okładów. Pomagają np. przy egzemie, opryszczce, trądziku, hemoroidach, zwichnięciach, krwawych wyle­wach, zapaleniu żył, owrzodzeniach żylakowych, nerwobólach reumatycznych, półpaścu i wielu innych dolegliwościach. Umyte, osu­szone ściereczką liście z wykrojonym nerwem głównym należy wałkować, aż ukaże się sok. Okład z dwóch lub trzech liści trzeba nałożyć na chore miejsce i owinąć bandażem.

 

Prezentowane treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie zastępują porady lekarskiej.