OCET JABŁKOWY jest bezpieczny dla naszego organizmu, gdyż w przeciwieństwie do spirytusowego nie niszczy czerwonych krwinek. Kwas jabłkowy, łącząc się z zasadami i substancjami mineralnymi, tworzy glikogen. Glikogen pomaga odbudować czerwone krwinki, poprawia stan naczyń krwionośnych, reguluje cykl menstruacyjny. Posiada wysoką zawartość potasu, który wpływa na wyciszenie układu nerwowego, reguluje prace hormonów oraz zatrzymuje w organizmie wapń, żelazo, magnez i krzem. Ocet jabłkowy przyspiesza trawienie, pobudza wydzielanie soków żołądkowych i syntezę enzymów trawiennych, usuwa złogi i pomaga rozszczepiać tłuszcze, a w rezultacie przyczynia się do obniżenia wagi. Dermatolodzy są zdania, że ma właściwości przeciwalergiczne. Na bazie octu można zrobić różne toniki do pielęgnowania i zmywania skóry np. owocowe, kwiatowe. Nierozcieńczony stosuje się na miejsca użądlenia owadów, w tym kleszczy. Po ukąszeniu kleszcza, po wyciągnięciu i wyciśnięciu limfy z miejsca ukąszenia, dobrze jest też zastosować propolis. Do płukania włosów na bazie octu jabłkowego robi się płyny ziołowe.

Wiele osób pije rano na czczo rozcieńczony ocet jabłkowy. Dwie łyżki stołowe (10 ml) octu jabłkowego rozcieńcza się 1 szklanką wody. Inny sposób to przygotowanie napoju wieczorem. Do kubka wkłada się łyżeczkę lub dwie miodu, uzupełnia się wodą do ¾ kubka i dodaje dwie łyżki stołowe octu. Na drugi dzień rano, napój uzupełnia się wrzątkiem, miesza się i wypija najlepiej na czczo.

Najbardziej znany przepis z dawnych ksiąg medycznych na szybkie chudnięcie i spalanie tkanki tłuszczowej to: zaparzyć 4 łyżeczki rumianku lub mięty w litrze wrzątku, dodać do tego napoju 2 łyżki cytryny, 4 łyżki miodu i 1 łyżkę octu jabłkowego. Pić 3 razy dziennie szklankę napoju. Można wziąć dobraną przez siebie mieszankę ziołową zamiast rumianku lub mięty i zrobić taki napój, jak wyżej opisałem.

Sposób przyrządzenia octu jabłkowego:

Do zrobienia octu używa się obierek z jabłek, czyli wszystko to, co z jabłek zostaje po ich obraniu. Można też wykorzystać jabłka w całości, jednak wtedy należy je rozdrobnić w blenderze, sokowirówce lub poprzez przetarcie. Sam zgniatam jabłka razem z gniazdami nasiennymi przy użyciu dwóch desek kuchennych i wrzucam do beczki. Otrzymaną miazgę niektórzy tradycyjnie wkładają do kamionkowego naczynia, emaliowanego garnka, bądź szerokiego słoja. Na każdy kilogram miazgi dodaje się litr plus szklankę wody i 10 dag cukru. Drożdży ja nie daję, ale niektórzy moi znajomi dają drożdże winne lub piekarnicze. Naczynie przykrywa się gazą lub innym materiałem tekstylnym. Ważne, aby nie przykrywać szczelnie, musi być dopływ powietrza. Jeżeli wejdą muszki octówki, tym się nie trzeba martwić, one pomagają zaoctować nastaw. Dobrze jest często go mieszać, według możliwości codziennie nawet kilka razy. Niektórzy  po 10 dniach zlewają, filtrują płyn przez gazę i wlewają ponownie do umytego naczynia, aby dalej nastaw fermentował. Osobiście w beczce trzymam tak długo, aż mi się zaoctuje, wówczas przecedzam przez sitko, gęste pozostałości wyciskam przez materiał tekstylny, sprawdzam jakość i wlewam jeszcze do beczki, aby ocet dojrzewał. Najczęściej na dojrzewającym occie robi się galaretowata błona. To jest dobry znak dla wartości naszego octu.

"Od-Nowa. Dla zdrowia"