×
Artykuły

Dobroczynny owies

Od wieków znane jest powiedzenie, że „owsianka czyni ludzi z żelaza”. Nasi przodkowie znali wartość owsa w odżywianiu nie tylko koni, którym zapewnia siłę mięśni i ścięgien, twardość kości i prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Owies od wieków uważali za cud natury skuteczny w terapii wielu ludzkich chorób.

W owsie znajduje się duża ilość białka o wielkiej wartości biologicznej, bowiem zawiera ono cenne aminokwasy egzogenne. Zawarty w owsie aminokwas tryptofan pośredniczy w tworzeniu hormonów szczęścia, które mają działanie wyciszające, odtruwające, uspakajające. Owies zawiera tłuszcz bogaty w kwas linolowy, lecytynę, a także witaminę E. Związki te mają dobry wpływ na pracę serca, naczynia krwionośne i system nerwowy. Lecytyna uelastycznia naczynia krwionośne i poprawia pamięć. Natomiast witamina E chroni organizm przed wolnymi rodnikami, wzmacnia mięsień sercowy, spowalnia procesy starzenia.

Błonnik owsa zawiera substancje odgrywające ogromną rolę w zapobieganiu chorób cywilizacyjnych, takich jak: miażdżyca, otyłość, rak jelita grubego, cukrzyca, wrzodziejące zapalenie jelit. Włączenie produktów owsianych do diety, według lekarzy, obniża poziom „złego” cholesterolu i w ten sposób zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej. W owsie znajduje się też duża ilość cynku i rozpuszczalnej w wodzie krzemionki, które to nazywane są pierwiastkami życia. Składniki te zawiera całe ziarno owsa, płatki owsiane, młody zielony owies, ale najwięcej cynku i krzemionki jest w plewach i słomie owsianej oraz w otrębach owsianych. Niedobór krzemu u człowieka powoduje między innymi: cukrzycę, choroby zwyrodnieniowe, demineralizację organizmu, miażdżycę, krwotoki, nadciśnienie, kruchość i przepuszczalność naczyń włosowatych, osłabienie mięśnia sercowego, odleżyny, grzybicę, osłabienie ścięgien, stany zapalne śluzówki i skóry. Niedobór cynku prowadzi do osłabienia pamięci. Cynk jest potrzebny dla prawidłowego rozwoju kości, ścięgien, wzrostu włosów, paznokci i zdrowia zębów.

 Spożywajmy więc jak najczęściej płatki owsiane pod różnymi postaciami. Płatki owsiane zwykłe lub „górskie” gotujemy na wodzie, a następnie dolewamy mleko (można oczywiście jeść gotowane na samej wodzie). Do owsianki można dodać utarte jabłko, pokrojony banan, orzechy, rodzynki, miód itp. Zjedzona na śniadanie owsianka powleka przewód pokarmowy kleikiem i tak przygotowuje go do dobrego radzenia sobie z kwasami i toksynami w ciągu całego dnia. Płatki owsiane można zmiksować i w ten sposób uzyskuje się mąkę owsianą, którą można użyć do różnych wypieków, np. jako dodatek do chleba, placków owsianych, albo ciasteczek.

Wspaniałym surowcem jest sieczka owsiana albo plewy. Gotuje się z nich odwar i dodaje do kąpieli osobom chorym na stwardnienie rozsiane, na reumatyzm, wyrzuty skórne, osłabienie nerwowe i bezsenność. Taka kąpiel pomaga także na nadmierne pocenie się, zwłaszcza nóg.

Maseczka z namoczonych płatków owsianych i drożdży oczyszcza cerę, leczy trądzik młodzieńczy. Owies jest więc także doskonałym kosmetykiem.

"Od-Nowa. Dla zdrowia"

Prezentowane treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i nie zastępują porady lekarskiej.